Het grote zwarte gat....

Het is weer zover....
ik ben er weeral ingevallen...
in die diepe grote put....

Telkens weer opnieuw...
Voor hoe lang deze keer, vraag ik bij mezelf...

Hoe hard ik ook probeer om me beter te voelen, het lukt maar niet...
De dagen gaan voorbij van het bed naar de zetel...
En van de zetel terug naar het bed...
Niks van positief denken....
Alleen maar tranen...
Ben ik dan echt stilaan aan het gek worden????

IK dacht dat het me allemaal wel zou lukken, een leven met CVS en fibromyalgie....
maar nee, het gaat weer van kwaad naar erger.
Ik ben bang dat ik weer in de zoveelste depressie raak... en DAT WIL IK NIET.
Maar ik weet mezelf geen raad meer...ik ben bang.

Tot voor enkel  maanden geleden had ik nog de hond en wonder boven al hielp hij me meestal over de moeilijkste periodes heen.  Weer of geen weer maar door hem kwam ik buiten en dat deed goed.
Ik mis hem nog steeds. IK heb al gedacht om een nieuwe te nemen ....maar dan heb je geld nodig en dat is net wat er nog bijkomt...
Door mijn ziekte kan ik niet meer gaan werken en hebben we het financieel niet meer zo gemakkelijk. Ook daar lig soms nachten van wakker...

Hopelijk wordt het snel lente en komen de positieve gedachten terug....

Hoera het is lente....

Tja... dat zo oohh zo mooi zijn als het waar was.
Maar jammer genoeg is het dat nog helemaal niet en dat voel ik maar al te goed.
Het gaat weer helemaal bergaf met mij, 'k heb overal pijn en ben constant moe.
Ik kan die vervloekte fibromyalgie en CVS missen als kiespijn en normaal gezien kan ik er redelijk goed mee omgaan, maar nu lukt het niet .... ik voel me gggrrrrr....

Ik zou zoveel leuke en aangename bezigheden kunnen doen, maar wat doe ik...NIETS, helemaal niets,... ik slaap tot 's middags, kom uit mijn bed en leg me op de zetel en vroeg in de avond ga ik alweer richting bed....

Als het weer nu snel zou omdraaien, zou mijn humeur misschien wel volgen....

Uit de oude doos...

Na het weekend is het weer....

Het afgelopen weekend is al weer veel te snel voorbij gegaan...
Zo had ik op vrijdagavond een etentje bij een vriendin. Ze had heerlijk gekookt en we hebben veel plezier gehad, Maar ja, dat kan ook niet anders hé met zes leuke vrouwen bij elkaar.
Tja, dit doen we nu zo ongeveer een jaar, om de twee tot drie maanden, kookt er iemand van ons groepje en is het een vrouwenavondje met heel veel lol, lekkere eten en heerlijke wijn....

Het was dan ook maar een korte nacht, want de volgende dag stond er een groepsuitstap op het programma... BRUSSEL
Met een samenraapsel van gemeenschappelijke vrienden hadden we een ouderwetse 'schoolreis' gepland naar Brussel, natuurlijk afsluitend met een etentje....
Het etentje was wel een beetje een tegenvaller.  Op de website zag het veelbelovend uit maar jammer genoeg was het dat net niet...
Maar geen gemaar, met de groep hebben we zelf voor de nodige sfeer gezorg.
Daarna dan maar terug richting naar huis... waar met nog een afzakkertje zijn gaan drinken bij onze vrienden... met als gevolg....weer een korte nacht.

Zondag was dan voor mij ook een uitrustdag op de zetel met een fleece en een lekker koffietje....

En nu...nu moet ik dringend gaan beginnen want het huis roept om een poetsbeurt!!!
En dat is nu net NIET mijn favoriete bezigheid....

Klaar voor de lente....

Gisteren ben ik namiddag al dadelijk begonnen met het maken van mijn broek en tegen de avond was deze klaar.  Vanmorgen dan vlug, vlug mijn strijk en dagdagelijkse dingen gedaan en hup weer aan het naaien gegaan....
En ja hoor... mijn eerste lente-outfit is klaar.

Een gebloemde driekwart smalle broek met bijhorende oranje-crepe bloesje.
Als van deze kleuren de winterwolken geen schrik nemen en vliegensvlug verdwijnen ... nou dan weet ik het ook niet.... maar aan mij zal het niet liggen dat de lente niet kan beginnen hé....

Stoffenspektakel...

Hola, wat een heerlijke voormiddag gehad....
Ik ben in Hasselt naar het stoffenspektakel geweest, en ja hoor, helemaal in mijn eentje...
Wat was dat zalig.... niemand naar wie ik moest opkijken of op wachten. Mijn voorraad stofjes is dus weer voor even aangevuld.

Veel tijd voor mijn blogje heb ik dus nu niet want mijn vingers kriebelen al om te beginnen...
Van zodra het eerste stuk klaar is volgen de fotootjes....

Genieten van kleine dingen...

De winter is weer volop in het land,
dan zal een avondje worden op de zetel
met een fleece-dekentje, de haard aan en .....

een heerlijk kopje warme chocolademelk!